15. WEEKENDOWY CHILLOUT

Nareszcie nastał dłuuugi weekend, nawet nie wiecie jak bardzo podoba mi się perspektywa wolnego przez tyle dni! Cudownie jest mieć wolny poniedziałek, 4 dni niewstawania do pracy, muszę je koniecznie wykorzystać! Na pewno spędzę je na przygotowanie prezentu dla Sebastiana, bo w czwartek kończy 21 lat. Planuję kupić mu nowego pada do gier... owszem miał swojego, ale ja głupia zepsułam mu niechcący. Wiem, że będzie się cieszył, bo bardzo lubi grać. Już nie mogę się doczekać by zobaczyć jego minę, na pewno będzie zszokowany, bo zamówiłam mu takowy w kolorze zielonym, bo mówił mi kiedyś że taki mu się podoba. Lubię sprawiać mu niespodzianki, uwielbiam patrzeć na jego uśmiech, chcę wiedzieć, że jest szczęśliwy i że to właśnie ja mogę dawać mu to szczęście. Chciałabym przyspieszyć czas, planuję zrobić mu jeszcze pewną niespodziankę, ale więcej napiszę o tym później, bo nie wiem czy mi się to uda, więc nie będę zapeszać.

Mamy wolny weekend, ale muszę się podzielić z wami również moją radością. Otóż rozmawiał ze mną kierownik i jest bardzo zadowolony z mojej pracy i wnioskował już u dyrektora o zatrudnienie mnie do września na czas zastępstwa, ale od razu uprzedził mnie, że później też może być taka możliwość, że będę potrzebna, więc bardzo się cieszę. Niestety dyrektor jest na wyjeździe i wraca dopiero 14 listopada, to jest piątek, więc wątpię, że się tym od razu zajmie. Poczekam więc do siedemnastego, mam nadzieję, że wtedy się coś wyklaruje. Mimo tego, że jeszcze do końca nie wiadomo czy tam zostanę, to i tak jestem szczęśliwa i myślę pozytywnie o całej tej sprawie. Ostatnie trzy dni były okropne. Nie w związku z nawałem pracy, a wręcz przeciwnie. Było tak nudno, że prawie umierałam! Zakłady na terenie Instytutu nie planowały żadnych badań, bo przecież mamy cztery dni wolnego i nie opłacało się nic robić, bo przecież każda czynność wymaga pewnej kontroli, a przez dni wolne nie mogłyby tego robić. Także siedziałyśmy z koleżankami i krzątałyśmy się w tą i z powrotem szukając jak najmniejszego zajęcia. Jakoś trzeba było spędzić te osiem godzin pracy, bo wyjść wcześniej nie można. Efektem tego jest selfie w magazynku moim jakże cudownym telefonem :D Piękna jakość...

Cudowną mamy jesień! Ciepłą, słoneczną, no pomijając dzisiejszy dzień. Mimo tego, że jest w miarę dobrze chciałabym lato i choćby się paliło i waliło to będzie moja ulubiona pora roku. Kocham wypady na basen, kocham spacery i uwielbiam wychodzić z domu nie ubierając się na cebulkę. Choć nie pogardziłabym gdybyśmy chociaż tej zimy mieli białe Święta, bo jak dotrze do mnie Święty Mikołaj? 
 
                                                                                    Wspomnienie lata VOL. 2

Lato, lato... kocham Cię!